ลุงหยั่ว หรือ นายหยั่ว ถนอมรุ่งเรือง พ่อเฒ่าชนเผ่าม้งวัยเกือบ 62 ปี แห่งบ้านแม่สาใหม่ ต.โป่งแยง อ.แม่ริม จ.เชียงใหม่ ใช้เวลากว่า 30 ปี ในการค้นหาบทเรียนและพิสูจน์ให้หน่วยงานรัฐและคนภายนอกได้รู้ว่าเราสามารถอยู่กับป่าได้ และด้วยเงื่อนไขข้อจำกัดในการใช้ที่ดิน จึงทำให้พยายามใช้ภูมิปัญญาในการจัดการที่ดินของตนเองที่ปฏิบัติการในพื้นที่เกือบ 8 ไร่ ให้เกิดประโยชน์สูงสุด
“หน่วยงานรัฐได้เข้ามาส่งเสริมให้คนในชุมชนปลูกพืชเชิงเดี่ยว ซึ่งสามารทำให้มีรายได้ปีละหลายแสนบาท แต่ลุงเชื่อว่ารูปแบบการผลิตเช่นนี้ จะเป็นการใช้ที่ดินอย่างไม่ทะนุถนอมและไม่มีความยั่งยืน จึงได้ปล่อยให้ต้นไม้โตขึ้นโดยไม่ได้เข้าไปถางหญ้าหรือทำอะไรเลย ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ นำเอาเมล็ดพันธุ์ไม้ป่าไปหยอดบ้าง บางทีก็ต่อกิ่ง ทั้งไม้ป่า ไม้ผล ไม้ใช้สอย และไม้ไผ่ โดยไม่แผ้วถาง ไม่ต้องไถพรวนดิน จนชาวบ้านต่างพากันนินทาว่าลุงเป็นคนบ้า ทำสวนไม่จริง หรือสวนขี้จุ๊ เพราะปกติแล้วการทำสวนจะต้องไถเปิดดิน พรวนดิน ใส่ปุ๋ย และใส่ยา”
